- Abellīnās
- Abellīnās, ātis, m. habitant d'Abellinum. --- Plin. 3, 105.
Dictionarium latinogallicum. 1552.
Abellīnās
Regardez d'autres dictionnaires:
ANTILIBANUS — Plin. l. 5. c. 20. Strab. mons Syriae seu Phaeniciae, inter quem et Libanum vallis est longa, fertilisque, ac optime habitata, Abellinas incolis dicta, teste Postellô, per quam Orontes fluv. decurrit apud Heliopolim. Inhabitatur pro maiori parte … Hofmann J. Lexicon universale
AVELLANA seu PONTICANUX — Διὸς βάλανος Graecis, iuxta Hermonactem et Timachidam, apud Athenaeum: quô tamen nomine Iuglandem alii, quasi Fovis glandem dictam, intelligunt Plin. l. 15. c. 22. Ceteris quidquid est, solidum est, ut in Avellanis et ipso nucum genere, quas… … Hofmann J. Lexicon universale
MONTES — ante diluvium exstitisse, argumentô est, quod aquae eius, omnes Montes sub universo caeli operuisse, leguntur, Gen. c. 7. v. 19. Conditi sunt, ut aquam intra sinus et alveos suos veluti continerent, Iob. c. 38. v. 10. etc. Item, ut essent velut… … Hofmann J. Lexicon universale
